Đi Vẽ Hòa Bình
đêm qua, em từ đất về 
hồn đau, phách đợi thiên đường 
kể từ em bỏ chiến trường ra đi 
đá buồn, mưa khắc chữ bi 
mờ trong xa lắc xanh rì cỏ rêu 
tuổi em hồi đó bao nhiêu 
chắc như vừa chỉ biết yêu lần đầu 
vậy mà đi hút vào sâu 
không lời kịp nhắn về đâu, chỗ nào 
nền trời vắng một vì sao 
lòng người nước mắt rưng đau dọc đời 
em về ngồi giữa chơi vơi 
uống trăng như thể rượu mời thuở xưa 
hỏa châu sáng mấy chưa vừa 
còn chong con mắt thắp thừa lòng tin 
(rằng ta đi vẽ hòa bình 
trên lưng cuộc chiến để tình thăng hoa) 
rừng đang xanh bỗng lửa òa 
đất quằn trong lốc, khói nhòa bóng em 
bao nhiêu năm nhân loại tìm 
chưa ra bản vẽ hòa bình của em 
tấm lưng cuộc chiến còn nguyên 
chỉ thêm vết đạn xuyên tim xoắn vào ! 
Cao Nguyên 
@
L'Esquisse De Paix 
La nuit dernière tu m'es apparu dans mon rêve
Mon petit frère, tu étais en lambeaux et couvert de poussière 
Ton âme blessée était prête à aller au paradis
Depuis que tu as quitté le champ de bataille 
En pierre, sculpté par la pluie, ce triste coup du sort
Maintenant, il s'efface derrière la mousse verte
Quel âge avais-tu alors?
Probablement quand tu as trouvé ton premier amour
Ton départ dans le lointain obscur
Sans dire un mot du parcours et du lieu
Une étoile disparaît dans le ciel et 
Des larmes laissées pour une vie douloureuse 
Tu es revenu et tu t'es assis là seul
Tu as apprécié le clair de lune comme s'il s'agissait d'un bon vin d'antan
Quelle doit être la luminosité des torches?
Pour faire briller la vérité dans nos yeux 
(C’est ainsi que nous avons décidé de démontrer la paix
Malgré les meurtres et les guerres, pour laisser l'amour s'épanouir)
La forêt verte a soudainement pris feu
La terre tremble, la fumée obscurcit ton apparence 
En vain cherche l'humanité depuis des années
Après la paix que tu imaginais
Les guerres et leurs horreurs continuent d'exister
Juste une autre balle a transpercé nos coeurs
@
Die Skizze des Friedens 
Gestern Nacht erschienst du mir im Traum
Deine Erscheinung war zerfetzt und staub bedeckt 
Deine verletzte Seele war bereit, in den Himmel zu gehen
Seit du das Schlachtfeld verlassen hast
Im Stein, vom Regen gemeisselt, dieser traurige Schicksalsschlag
Nun verblasst er hinterm grünen Moos
Wie alt warst du damals?
Vermutlich als du deine erste Liebe fandst
Dein Weggang in die dunkle Ferne
Ohne ein Wort des Weges und des Ortes zu erwähnen
Ein Stern verschwindet am Himmel und 
Hinterliess Tränen für ein leidiges Leben
Du kehrtest zurück und saß vereinsamt da
Du genosst das Mondlicht als sei es ein edler Tropfen von damals
Wie leuchtend müssen Fackeln sein
Um Wahrheiten in unseren Augen zu erhellen
(So machen wir uns auf dem Weg, Frieden aufzuzeigen
Trotz Morde und Kriege, um Liebe aufkeimen zu lassen)
Der grüne Wald fing plötzlich Feuer
Die Erde bebt, Rauch vernebelt deine Erscheinung
Seit Jahren ist die Menschheit vergeblich auf der Suche
Nach dem Frieden wie du es dir ausmaltest
Kriege und deren Schrecken existieren weiterhin
Nur ein weiterer Kugel durchbohrte unsere Herzen
Minh Các
&
A sketch of peace 
You came back yesterday from the ground 
Your body was obviously stained with dust 
Your soul hurt, ready to go to heaven 
Since you left the battle field, leaving this world 
On the stone the rain cut in the word of tragedy 
now faded on the green grass after the passing years 
I wonder how old you were then 
Probably a teenager who just learned love the first time 
Yet you have gone too far away 
without leaving a notice telling where to 
A star has faded out in the sky 
Only the tears of suffering flowing for life 
You returned sitting in solitude 
Enjoying the moonlight as if it were the old days’ wine 
So many shining flares was not enough 
We still lay awake to lighten our faith 
(that we set off to draw a sketch of peace 
right in the war to enhance humanity!) 
The green forest was set on fire suddenly 
The earth trembled in the tornado,the smoke blurred your image! 
For years one keeps looking forward to 
finding the drawing of peace of your own 
The wounds of the war have been never healed 
Only more bullets perforating the heart mercilessly! 
NHT
